Dit is alweer het vijfde album van Opus 5 op het Criss-Cross label en het eerste sinds 2015. De groep ontstond in 2010 toen trompettist Alex Sipiagin en saxofonist Seamus Blake besloten om een nieuwe band te formeren met originele muziek die niet refereerde aan de muziek van Charles Mingus. Die speelden ze al jarenlang in de Mingus Big Band die sinds 2004 geleid werd door bassist Boris Kozlov. Ze recruteerden Kozlov, pianist David Kikoski en drummer Donald Edwards, allemaal internationaal gerespecteerde muzikanten die samen meer dan 30 opnamen maakten als leider voor Criss Cross. De naam Opus 5 verwijst naar het nummer Opus 4 van Mingus waarvan Kozlov een geweldig arrangement maakte voor de Mingus Big Band. Sinds hun eerste album in 2011 hebben de “five bandleaders and five sidemen” zoals Kozlov de groep omschrijft, hun toch al sterke chemie nog vergroot tijdens tournees door Europa en Rusland. Gedurende het 7-jarig hiaat tussen “Tickle” uit 2015 en dit album was er minder gelegenheid voor dit gezelschap om samen te spelen, iedereen was druk bezig met andere projecten en Covid-19 hielp ook niet. Tijdens een trip naar New York van Blake werd er van de gelegenheid gebruik gemaakt door Opus 5 om 8 stukken op te nemen na een eenmalige repetitie.

Zoals de titel al aangeeft ligt de nadruk hier vooral op het element swing, door de lange pauze qua opnemen werd er minder nagedacht over concepten maar lieten ze het maar gebeuren. En dat heeft ervoor gezorgd dat we nu kunnen genieten van een heerlijke cd vol met swingende klanken. Het openings- en titelnummer “Swing on this” is geschreven door keyboardspeler George Fontenette een vriend van drummer Donald Edwards die beiden studeerden bij meesterklarinettist Alvin Battiste. Het is een volbloed swinger waarop iedereen loos kan gaan met knallende solo’s van Alex en Seamus. Aangezien de groep al heel lang niets had opgenomen, voelde het allemaal losser en minder gecontroleerd “let it be smooth and easy, and let’s have fun”. ”Pythagoras” is een ritmisch complex nummer van de hand van Kikoski, het heeft een catchy groove die onmiddellijk aanspreekt. “Moonbay” is een ballad geschreven door Kozlov , het schetst een beeld van de haven van New York gezien vanaf het terras van de bassist in Manhattan op een heldere zomernacht, heel fraai en het roept inderdaad zo’n beeld op.

De composities van Sipiagin verraden een geheel eigen aanpak, het doet denken aan het werk van een oude held van hem trompettist Woody Shaw. “Fermata” een heerlijk mediterraan nummer verscheen eerder onder de naam Fermata Scondola op Destinations Unknown ( Criss-1336) van Sipiagin’s Sextet. “Sight Vision” nam hij eerder op met een quartet voor een ander label. Op beide nummers horen we Kikosky op de Fender Rhodes, heerlijke lichtvoetige muziek die goed passen bij de zomerse temperaturen. Drummer Donald Edwards heeft een controle, gerichte energie en flair die doet denken aan een andere drummer/leider namelijk Art Blakey, overigens een van zijn idolen. Hij schreef twee nummers voor dit album “Finger Painted Swing” en “The Great Divide” , beiden complex gestructureerde swingnummers met een uitgebalanceerde drumsolo in het eerste stuk. Het tweede roept reminiscenties op aan de muziek uit New Orleans en dus ook aan de befaamd slagwerker James Black. Het album sluit af met Seamus ’arrangement van “In case you missed it” van Bobby Watson dat voor het eest verscheen op Album of the year uit 1981 van The Jazz Messengers en dat hij later ook opnam met zijn groep New Horizon. Het nummer begint met een geweldige blues entree op de piano en daarna gaat het loos, heerlijke muziek van een supergroep !

Jan van Leersum.